Actueel

Vluchtelingen met een verblijfsvergunning krijgen woonruimte toegewezen in gemeenten verspreid door het land. Vaak zijn deze nieuwe inwoners nog onvoldoende op de hoogte van de Nederlandse gezondheidszorg, culturen en gebruiken en zijn ze de taal (nog) niet machtig. Uit onderzoek weten we dat investeren in de gezondheid van deze groep nieuwkomers noodzakelijk is. Wat kunnen gemeenten en professionals doen om de gezondheid van deze groep te bewaken en te bevorderen? En wat is de relatie tussen gezondheid en integratie? Op deze pagina leest u daarover.

Rapport Gezondheid, leefstijl en zorggebruik bij Syriërs in Nederland

Het rapport ‘Syriërs in Nederland’ (juni 2018, SCPSociaal en Cultureel Planbureau (SCP) URL: http://www.scp.nl ) geeft een beeld van Syrische statushouders die tussen januari 2014 en juli 2016 een status in Nederland hebben gekregen. In hoofdstuk 10 wordt aandacht besteed aan gezondheid, leefstijl en zorggebruik. Uit het rapport blijkt onder andere dat Syrische statushouders met toenemende leeftijd relatief vaker langdurige aandoeningen krijgen en de ervaren gezondheid minder wordt, een aanzienlijk deel van de Syrische statushouders (twee op de vijf) psychisch ongezond is en het percentage met overgewicht zorgelijk hoog is, evenals het percentage rokers onder vooral Syrische mannen. Daarnaast maken Syriërs iets meer gebruik van huisartsen- en specialistenzorg, maar minder van geestelijke gezondheidszorg vergeleken met de algemenee bevolking. 

Belangrijk: vermeld vluchtelingen in uw gezondheidsbeleid

Van belang is dat gemeenten, bij het opstellen en uitvoeren van gezondheidsbeleid, nu al rekening houden met de groep nieuwkomers in hun gemeente. Vanwege hun achtergrond zijn vergunninghouders een kwetsbare groep. Gemeenten kunnen hierop anticiperen, om te voorkomen dat er in de toekomst (gezondheids)achterstanden zullen ontstaan. Om de gezondheid van vergunninghouders na vestiging in de gemeente te bevorderen, is een actieve en integrale aanpak vanuit gemeenten nodig. Actief in de zin van contact met hen zoeken en een vertrouwensband opbouwen, om te weten welke (gezondheids)behoeften er zijn, om bestaande gezondheidsproblemen op te sporen en om nieuwe gezondheidsproblemen te voorkómen. Integraal in de zin van gericht op psychische, psychosociale en fysieke gezondheid. Maar ook in samenhang met beleidsterreinen die sterk samenhangen met gezondheid, zoals wonen, integratie, onderwijs en werk[1].

Tips vluchtelingen en gezondheidsbeleid

  • Benoem, waar nodig, kwetsbare groepen vluchtelingen in beleidsplannen.
  • Betrek vluchtelingen die al ingeburgerd zijn. Zij kunnen en willen graag een rol vervullen.
  • Werk samen met vluchtelingenwerk.
  • Overweeg professionals actief te informeren over nieuwkomers in de wijk, bijvoorbeeld sociale wijkteams, GGDGemeentelijke/gewestelijke gezondheidsdienst en instellingen voor jeugdgezondheidszorg.
  • Werk samen met regionale partners, maak gebruik van elkaars kennis. Organiseer bijvoorbeeld gezamenlijke een voorlichting seksuele gezondheid.
  • Bevorder ketensamenwerking tussen organisaties in de zorg en het sociaal domein.
  • Zorg dat je als GGD van de gemeente te horen krijgt wanneer vergunninghouders in een gemeente komen wonen die onder jouw GGD regio valt. Het doorgeven van persoonsgegevens is in deze gevallen vaak toegestaan (conform artikel 3.9 Wet Basisregistratie Personen mag het college persoonsgegevens verstrekken indien er sprake is van een maatschappelijk belang en zover dit is aangegeven in een gemeentelijke verordening).

Uit onderzoek blijkt dat vluchtelingen met een verblijfsvergunning over het algemeen minder gezond zijn en zich minder gezond voelen dan de autochtone bevolking. Het gebruik van zorgvoorzieningen is hoger, met name huisarts, medisch specialist en ziekenhuisopnamen. Gezondheidsverschillen nemen voor oudere vluchtelingen toe naarmate zij langer in Nederland verblijven. De ervaren gezondheid neemt dan af, chronische ziekten nemen toe en psychische problemen komen vaker voor in vergelijking met de algemene bevolking. Overgewicht neemt toe en de lichamelijke activiteit af[2].

Op het gebied van seksuele en reproductieve gezondheid bleken tienerzwangerschappen relatief vaak voor te komen bij meisjes uit Afrika en Azië. Verder kozen vrouwelijke asielzoekers vaker voor een abortus dan andere vrouwen in Nederland. Daarnaast kwamen moedersterfte en ernstige complicaties tijdens de zwangerschap vaker voor bij asielzoeksters dan algemeen in Nederland[3]. Zie ook de pagina Seksuele en reproductieve gezondheid bij vluchtelingen.

Asielzoekerskinderen die frequent werden overgeplaatst bleken vaker dan andere kinderen te kampen met psychische – en/of gedragsproblemen. Het negatieve effect van overplaatsingen was groter bij kinderen die geweld hebben meegemaakt, en bij kinderen van moeders waarbij de diagnose post traumatisch stress syndroom (PTSSPosttraumatische stressstoornis) of depressie was gesteld.

Het risico op diabetes is bij volwassen asielzoekers twee keer zo hoog als gemiddeld in Nederland. Bij asielzoekers met de diagnose PTSS komt meer diabetes voor dan bij asielzoekers waarbij geen PTSS diagnose was gesteld.

Na vestiging in gemeenten

Voor vluchtelingen met een verblijfsvergunning zijn organisatie en financiering van de zorg hetzelfde als voor alle inwoners van Nederland.

Asielzoekerscentra

Binnen de asielzoekerscentra is het COACentraal Orgaan opvang Asielzoekers verantwoordelijk voor het beschikbaar stellen van de gezondheidszorg aan asielzoekers, zoals toegang tot huisartsenzorg, de verloskundige, de jeugdgezondheidszorg of het ziekenhuis. Voor de publieke gezondheidszorg asielzoekers (PGA) heeft het COA een overeenkomst met GGDGemeentelijke/gewestelijke gezondheidsdienst GHORGeneeskundige Hulpverleningsorganisatie in de Regio Nederland. Regionale GGD’en en instellingen Jeugdgezondheidszorg voeren de PGA-taken uit in de asielzoekerscentra in hun gemeente(n). Voor de huisartsenzorg is het Gezondheidscentrum Asielzoekers (GCA) opgezet, een landelijk gezondheidscentrum dat huisartsenzorg biedt aan asielzoekers bij of op elk asielzoekerscentrum. Lees meer in de Factsheet Gezondheidszorg voor asielzoekers in Nederland  (april 2018).

Noodopvang

In steeds meer gemeenten zijn locaties voor noodopvang waar het COA voor enkele weken of maanden opvang biedt, als er geen plek is op een AZC. Vluchtelingen stromen vervolgens door naar een AZC. Ook in de noodopvang is het COA, net als in een AZC, verantwoordelijk voor de gezondheidszorg aan asielzoekers. Regionale GGD’en en instellingen Jeugdgezondheidszorg voeren hier PGA-taken uit.

Crisisnoodopvang

Wanneer er onvoldoende plaats is in de hiervoor genoemde COA-locaties, kan gebruik gemaakt worden van crisisnoodopvang. Daarbij vangen gemeenten asielzoekers voor een korte periode op in bijvoorbeeld sporthallen. In deze locaties is de gemeente verantwoordelijk voor het organiseren van de gezondheidszorg. Zij schakelen hierbij vaak de hulp in van de regionale GGD.

Relatie gezondheid en integratie

Gezondheid en de mate waarin een vergunninghouder geïntegreerd is en meedoet in de Nederlandse samenleving, hangen nauw met elkaar samen. Vergunninghouders met een goede gezondheid leren in de regel makkelijker de Nederlandse taal en vinden eerder betaald werk. Bovendien kan maatschappelijke participatie zorgen voor een betere ervaren gezondheid. Reden te meer om zowel te investeren in gezondheid als integratie [4].

Investeer in gezondheid

Nú investeren in gezondheid van vergunninghouders kan ervoor zorgen dat gezondheidsachterstanden worden voorkomen en deze groep nieuwkomers volwaardig kan meedoen in de samenleving. Voor gemeenten is het van belang goed zicht te hebben op de vergunninghouders bij hen in de gemeente en op welke specifieke aandacht deze groep nodig heeft. Hoe is de samenstelling van deze groep, wat zijn de belangrijkste gezondheidsaspecten en welke interventies kan de gemeente inzetten? De bouwstenen van de gezonde wijkaanpak kunnen een leidraad zijn. De GGDGemeentelijke/gewestelijke gezondheidsdienst, sportservice-organisaties, eerstelijns- en welzijnspartners kunnen de gemeente hierbij ondersteunen.

Op het terrein van de publieke gezondheid voert de GGD al veel wettelijk taken uit. Zoals op gebied van jeugdgezondheidszorg, seksuele gezondheid, gezondheidsbevordering (factsheet PharosKennis- en adviescentrum gezondheid, migranten en laagopgeleiden ), hygiëne, tuberculosebestrijding, algemene infectieziektebestrijding, OGGZ en forensische geneeskunde. Lees meer over wat de GGD kan betekenen in de notitie Preventie centraal. De GGD zal in haar werk steeds meer rekening gaan houden met de groep vergunninghouders. Verschillende GGD’en, sportservice-organisaties, eerstelijns- en welzijnspartners ontwikkelen op dit moment interventies of activiteiten voor deze groep. Kijk hier voor een overzicht van reeds beschikbare erkende interventies.

Naast een goede publieke gezondheidszorg is ook van belang dat de toegang tot het Nederlandse zorgsysteem voor de groep nieuwe inwoners gewaarborgd is. Hiervoor is goede afstemming met de ketenpartners vanuit de eerste en tweede lijn nodig. Een ROSRegionale Ondersteuningsstructuur -organisatie kan hierin ondersteunen.

Investeer in integratie

Gemeenten zijn verantwoordelijk voor de maatschappelijke begeleiding waarmee ze de vergunninghouder wegwijs maken in Nederland en de gemeente zelf. Inburgering en taalwerving zijn een belangrijke eerste stap in het integratieproces. Gemeenten krijgen hiervoor extra financiering van het Rijk. Dat is eind 2015 afgesproken in het Bestuursakkoord verhoogde asielinstroom. Ook het belang van investeren in gezondheid bij deze groep wordt daarin meegenomen. Eind april verscheen de uitwerking hiervan in het Uitwerkingsakkoord Verhoogde Asielinstroom. Hierin wordt een sluitende aanpak gecreëerd van noodopvang tot participatie in de samenleving, gericht op de groep vluchtelingen met een verblijfsvergunning. De financiële regeling, via het Gemeentefonds, wordt op korte termijn uitgewerkt.

Onderwijs is voor leerplichtige asielzoekers en vergunninghouders van groot belang om zo snel mogelijk mee te kunnen doen. Onderwijsinstellingen zorgen voor geschikt onderwijsaanbod. Gemeenten zorgen voor leslocaties en bieden vroeg- en voorschoolse educatie. School is een goede setting om de gezondheid van vluchtelingenkinderen en hun ouders te bevorderen.

Ook het snel vinden van werk is voor de vergunninghouder een belangrijke  manier om in de samenleving te participeren, te integreren en afhankelijkheid van sociale voorzieningen te beperken. Gemeenten en werkgevers in de regio kunnen hierin samen optrekken. VluchtelingenWerk Nederland heeft samen met Raad en Respons een handreiking geschreven voor werkgevers. De handreiking gaat over de arbeidsmogelijkheden voor vergunninghouders en beschrijft verschillende regelingen die werkgevers kunnen gebruiken bij het in dienstnemen van een vluchteling.

Participatie van vluchtelingen in Nederland

Werken in Nederland biedt vluchtelingen de mogelijkheid om op eigen benen te staan, waarbij ze tegelijkertijd de Nederlandse taal en samenleving leren kennen. In de praktijk verloopt de (arbeids)participatie van vluchtelingen in Nederland niet zonder problemen. Slechts een klein deel van de vluchtelingen in Nederland lukt het bijvoorbeeld om betaald werk te vinden.  

Werkwijzervluchtelingen.nl is het online startpunt voor informatie over (arbeids)participatie van vluchtelingen in Nederland. Hier vindt u informatie over wetgeving, beleid, ondersteuningsmogelijkheden en best practices op het gebied van vluchtelingen en (vrijwilligers)werk, inburgering en onderwijs. Werkwijzervluchtelingen.nl is een initiatief van de Sociaal-Economische Raad (SER).

Voorbeeld: Wereldtuin en Wereldkeuken

Organiseer ontmoeting en betrek vergunninghouders bij vrijwilligerswerk, zoals in Haarlem bij de Wereldtuin en Wereldkeuken.  De Wereldtuin is een moestuin waar nieuwkomers en buurtbewoners samen groenten verbouwen. Producten uit de moestuin worden omgetoverd tot traditionele gerechten uit bijvoorbeeld Syrië, Marokko of Soedan, en geserveerd in de Wereldkeuken. Mensen van over de hele wereld, rijk en arm, met verschillende religies zitten aan één tafel. Deze diversiteit maakt de wereldkeuken bijzonder.

Meer voorbeelden over vluchtelingen en gezondheid

Aan deze pagina hebben meegewerkt:

GGDGHOR, GGDGemeentelijke/gewestelijke gezondheidsdienst Groningen, PharosKennis- en adviescentrum gezondheid, migranten en laagopgeleiden

Referenties en bronnen

  1. SCP-rapport ‘Vluchtelingengroepen in Nederland’. 2015.
  2. Tijdschrift voor gezondheidswetenschappen, Januari 2016. 2016.
  3. Goosen S. A safe and healthy future. 2014.
  4. Binnenlands bestuur, 30 september 2014. 2014.